ÖDÜNÇ ALINMIŞ

Ebubekir Çağlar

Seni ne çok eskittiler duvardan duvara
Ezber ettiğin don ocakta çekiverir
On ikiye beş vurur ya pil bitmezse şayet
Hazirana varılır da şu karlar yeni erir

Kenarında kalmış kağıt bir gün de atlanmış
Şafak sayar gibi dedem bırakır yanaz gülüşü
Aradım dağlar boyu bu şefkatten bir parça
O nenemin uyuyana battaniye örtüşü

Yavuz bir hikaye rastlar ayın on üçü
Kırılır dolandığımız üç gecelik daire
Otuz biter yine başlar günler kağıtta durmaz
Dedemin eli aşınır yapraklar varır bire

Soba yanadursun kurur mesi dedemin
Takvimler sönüverir yıl yıla kavuşunca
Zaman donmaz kağıtta mürekkepten mülhem
Dedem kum ile ölçer ömür boyunca