ŞİİR SOSYOLOJİSİ

Osman Bulut

Bismillah
Vatan çok matah yine artık
Evet vatan çok matah
Benim vatanım edirneden karsa değil
Siyah bir taşın gölgesi vatan
Seni sahipleneni sahiplen vatan
Sınır hudut bilmez vatan
Viyanadan ispanyaya bir girdik mi çıkılmaz vatan
Tanıdıklarım çoğalıyor dünyam nedense küçük
Beni bıraktınız ortalara şakiyim artık
Kamburum ve dökük
Bir et parçasına tamah da ederim
İnsanım insan
Haftalar geçer gündüzün dehlizlerine inerim
Öğlenin en yakanını arar durur bedenim
Candanım hala, canımsa kaç kısım
Konuş benimle konuşursan gam gelir
Bak bana gözlerin ser vermez de
sır verir
Dön geri
Vur beni bir parçanı bana getir
Candanım hala insanım insan
Bana kirli bir deniz bana siyahi
uzun yollar
Bana çarpıntılı akşamlar bana hep akışkan irin

Sana temiz berrak deniz sana sıcak asfalt
Sana akşam çok sıcak senin kanın bembeyaz
İnsan doğunca süte sarılır
Bu iyilik demektir bilinmeli
Allahım nasıl merhamet ettin bize su verdin
Sen su, ne işin var toprak altında bana mı özendin
İnsanı yakartan su
Ey toprağı yalvartan su
Yunanın aynası mısırın kabusu
Beni yeniden dünyaya getir
Bugün uyandımsa senin sayende
Çay içtimse su
Bana yeniden besmele çektir
Yarımız şavalak dolanır diğer yarımız dolanmaz bile
Bunun için af dileyelim
Bir gövde ıralamak nasip olsun bize
Nehri görsek de sıvamayalım ayaklarımızı
İşaret parmağımızı
İndirmeyelim ölsek de
Bir çocuğun kalbinden değerli şeyler var
Suriyede ırakta türkistanda var arakan
Tüm çocukların kalplerini sökmeliyiz
Verelim düşmana korksunlar.