MODERN TÜRK ŞİİRİNDE KAR VE KIŞ ŞİİRLERİ ANTOLOJOSİNİ TAKDİM
Modern Türk Şiirini okurken öteden beri dikkatimi çeken bir şey var: Gerek bir atmosfer olarak KIŞ mevsimi, gerekse bir tabiat olayı olarak KAR yağışı şiirimizde oldukça güçlü temalar olarak yer almakta. Bu gücün hem nicelik hem de nitelik bakımdan geçerli olduğunu söyleyebiliriz. Yani söz konusu temalar şiirimizde hem sayıca azımsanmayacak bir yere sahip, hem de […]
Geçtiğimiz ay Sezai Karakoç’un ölüm yıl dönümüydü. Allah rahmet eylesin. Benimse dikkatimi çeken kabri başında onu anmak için şiir okuyanların sanki münasebetsiz bir şey yapmışlar gibi ayıplanmasıydı. Söz konusu duyarı[1]Ki bence kökü çok daha derinlere uzanan Müslümanların kendi çağdaşlıklarını kuramayışından ileri gelen toplumsal, kültürel, siyasi ilh. her türlü problemin basit bir … Continue reading kendi arkadaşlarımda […]
ROMANIN ÖLÜMÜ VE ŞİİRİN ÖLÜMSÜZLÜĞÜ ÜZERİNE
İki ay kadar oldu sanırım. Twitter’da ve Twitter ile bağlanılan o soru cevap sitesinde (curiouscat) romanın öldüğünü, ölü bir sanat olduğunu filan söyledim. Buna itiraz edenler oldu. Hatta romanın şiire karşı üstün olduğunu söyleyecek kadar bokunu çıkarttılar. Ben de bu fikrimin sebebini hülasa eden bir yazı yazmaya karar verdim: Roman öldü diyoruz, birileri de en […]
Bu yazıda, elbette şairlerin ayaklara olan tutkusundan bahsetmeyeceğim. Ve elbette şairlerin ayaklara olan tutkusundan söz edeceğim. Peki nasıl olacak bu? Şiirimizde tekrar eden pek çok konu var. Ev şiirleri mesela, şiirimizde var olan bir konuya işaret eder yazıldıkça. Ancak biz bir konuya değil bir manzaraya işaret etmek istiyoruz bu yazıda. Konumuz ayak, hatta ayak ve […]
Önceki sayfa Sonraki sayfa