Yukarıdaki başlık Şair Muhammed Enis Özel’in bir dizesine karşılık yaptığım nazire idi. Zannediyorum 2017 sularında benim çevremde gitgide popüler olan isimlerden biriydi Gadamer. Sadece o da değil kendilerinden hikmet sadır olunmuşçasına saldırılan veya sarılınan Foucault, Derrida, Deleuze, Adorno, Agamben, Lacan ve daha nicesi… Türkiye’de konjonktürel maymuncuk vazifesi gören bu zevat iki şekilde alımlanarak piyasaya sürüldü. […]
Önceki sayfa Sonraki sayfa